Yellowstone park

Great Plains, Mount Rushmore, Yellowstone park, Salt Lake City

We rijden door de staten Illinois en Iowa. Het glooiende landschap geeft af en toe een verzicht en een blik op de Mississippi rivier.

Maar het meeste wat je ziet is de wind die door de geplante soja en maïsplanten waait. De windmolens zijn hierbij een welkome afwisseling. We overnachten in de stad Sioux City in Nebraska. Het restaurant van het hotel heeft een uitzicht over de Missouri rivier. De ober had zijn eerste dag en gaf zijn verontschuldigingen dat hij de helft was vergeten. Al een tikje geagriteerd omdat ze alleen maar dode koeien, kippen en biggetjes op het menu hebben staan, maakte mijn humeur er niet beter op.. Ik mis mijn kokkin in de keuken..

De volgende dag vertrekken we richting South Dakota. Na ongeveer 1300 km aan maïsplanten gezien te hebben is onze gids zo genereus om ons mee te nemen naar een museum gemaakt van... maïs. En daar de smerigste koffie gedronken die ik ooit geproefd heb.

Gelukkig na een paar uur verder reizen zijn daar eindelijk de "Great plains'. Uitgestrekte graslanden met bergen in de horizon. Hier begint het wilde westen! We zien de eerste Bizons en wilde Antilopen. Kleine prairiehondjes kunnen we van dichtbij spotten. En daar begint Badlands. Fascinerende gesteente met de kleuren van geroest ijzer. We trekken verder over een 2-baansweg ipv de snelweg. Het uitzicht is soms `nature only`, geen bebouwing, geen schuren, helemaal niets. In de verte reizen nog hogere bergen als een maandlandschap omhoog.

Mount Rushmore

We zijn onderweg naar een stukje kunst in de natuur "Mount Rushmore". Zoals natuurlijk alles in Amerika is alles gecommercialiseerd, zo ook Mount Rushmore. De tijd van in de "middle of nowhere" in èèn keer 4 bekende koppen op zien doemen, is verleden tijd. Ook hier, een welkom centrum, vreetschuur en alles afgebakend met stenen muurtjes en geasfalteerde paden, want stel je voor dat we ze aan kunnen klagen. De bliksem flitst en de regen komt met bakken uit de hemel. Tijd om het sigaretje op te roken en weer de bus in te stappen. Altijd eerst langs het Duitse kamp..

We trekken door de Black Hills, genaamd naar de donker gekleurde bomen die er staan, en de Bighorn Mountains. Bergen met sneeuw in de verte en verschrikkelijk mooie landschappen met steile bergen, rivieren met stroomversnellingen en veel natuur.  Hiervoor zijn we naar de States gekomen!, beamen moeders en ik.

We krijgen echter ook de verhalen te horen over hoe hier enorm veel Indianen, en zij om de beurt pioniers en soldaten hebben omgebracht. Om maar niet te beginnen met de meer dan 75.000 bizons die zijn afgeschoten, deels voor de lol (!), en allerlei andere dieren die hier in het wild leefde. Ik wordt daar heel erg verdrietig van, van die dieren natuurlijk het meest. Amerika vindt ik in 1 keer een stuk minder leuk. Wat een achterlijke, ongeletterde domme mensen zijn er naar dit land getrokken in de 19de eeuw! Alles uitmoorden wat ze zien, angstig voor alles (en dat zijn ze nog steeds trouwens) en weinig respect voor de natuur. Gelukkig kon ik mijn hart ophalen toen ik las dat de Bighorn Mountains 1 miljoen hectare groot is.. Dat betekend dat er veel leefruimte is voor de beestjes en dat de natuur verder strekt dan de ogen kunnen zien. We slapen in een houten chaletje in Cody, genoemd naar `Buffelo Bill` Cody. ...Zelfs als kluizenaar voel je je hier eenzaam. Hier wil je dus echt niet dood gevonden worden. Wel, tegen de tijd dat ze je vinden, kunnen ze je alleen nog aan een gebit identificatie zien we je was. Want tegen de tijd dat je bent gevonden, ben je al vergaan en verteerd..

De hoofdstraat is een race circuit voor de jongen gasten in hun gepimpte prairie trucks en geen sheriff te bekennen. Het einde van de straat zijn de bergen en de `western` winkeltjes lijken een decor van een cowboy film te zijn geweest.

Het 80 mile verderop gelegen National park Yellowstone is wel iets om heel erg blij van te worden. We zitten allemaal gespannen in de bus om de eerste wilde bison van dichtbij te spotten. We zien uiteindelijk een hele kudde, met kalfjes! 2 grijze vosjes rennen aan de andere kant van de Yellowstone River om wat te gaan drinken. Een Wapiti, soort groot hert, kwamen we tegen toen we naar het Amerikaanse `Pamoekele" gingen. De Ranger riep van een afstandje "keep walking", waar wij natuurlijk weer geen gehoor aan gaven. Want waar kom je nu een wilde Wapiti tegen die 5 meter van je vandaan loopt?! Het inzoomen van de camera kon gewoon achterwegen worden gelaten..

Later in de bus hoorde we dat deze 4-potige een uur daarvoor 6 mensen had aangevallen.. Oh well, zullen ze wel iets verkeerds hebben gezegd. Een adelaar zit boven in een boom zijn nest in de gaten te houden. Helaas geen beren gespot deze dag. Wel is ons op het hart gedrukt hoe te reageren als je er 1 tegen komt; groot maken en stoer doen en vooral geen watje zijn en weg rennen. Trapt de beer en niet in, dan maar dood spelen en op de grond gaan liggen en hopen dat hij weg loopt..

In 1988 is helaas 1/3 van het park afgebrand na een bliksem inslag. Het is mistroostig om de honderduizenden dode bomen op de hellingen te zien staan. Er groeien heel veel nieuwe boompjes, maar die zijn tussen de 30 cm en 4 meter hoog. Nog niet voldoende om de bruine hellingen een groene gloed te geven. Anderzijds is het goed om te weten dat hier geen menselijke hand schuldig aan is.

Yellowstone Park

We slapen in West Yellowstone in de staat Montana. De volgende dag trekken we verder door Yellowstone en Grand Teton (een berggedeelte van de Rocky Mountains) en daar zien we op 30 meter afstand een Grizzly beer!! Park Rangers waren hier aanwezig om de toeristen op veilige afstand te houden. Je moet eigenlijk 100 meter van de beer verwijdert blijven maar dat was niet mogelijk omdat de beer te dicht bij de weg was. Helemaal happy omdat we toch een wilde beer hebben gezien, gaat de reis verder door de staten Wyoming, Idaho & Utah. We komen aan in Salt Lake City, de Mormonen stad. De Mormonen zijn een kruising tussen Gerefoos en Jehova getuigen maar ze "mogen" meerdere vrouwen hebben. Het is een rare stad. Bijna geen hoogbouw en ze verkopen bijna nergens alcohol. Maar een keer een mindere stad waar niet zoveel te beleven is is niet erg. Morgen hebben we namelijk een helikopter vlucht boven de Grand Canyon!