Nyhavn, Kopenhagen

Kopenhagen

28 maart 2011

De treinreis was overleefd. Het hostel was goedgekeurd. Ik had een 6 persoons-vrouwen kamer mét eigen badkamer. Voor de leken die nooit in een hostel slapen (jullie hebben groot gelijk, als je het geld voor een hotel hebt!), meestal is de badkamer op de gang en maken er onnoemelijk veel mensen gebruik van dit kleine kamertje.. Wil niet zeggen dat een badkamer op de kamer schoner is, integendeel. Maar "DanHostel" was een goede uitvalbasis om de stad te leren kennen. Helaas was de lente ook in Kopenhagen nog niet aangebroken dus alle bomen waren nog kaal, de fonteinen nog niet in werking en het daar welbekende Tivoli pretpark, nog niet open.

6 dagen is helaas te veel als je het winkelen voor kleding, design meubelen en andere interieur ideeen links moet laten liggen ivm een eigen opgelegt "beperkt" budget. Dus na 2 dagen full time wandelen en een enorme blaar onder mijn voet te hebben opgelopen, ben ik plannen gaan smeden om wat extra's te zien in de regio. Al snel viel mijn oog op de nieuwe brug; OresundBro, die naar Zweden leidt. Het plaatje Malmö ligt net aan de andere kant van het water, zo'n 30 km verderop. Het treinstation wat op enkele minuten lopen van het hostel was, bood 3x per uur een treinreis van een half uur naar Malmö aan. Op een dinsdag liep ik dus met mijn nieuw geleerde Deense woordjes achter de feiten aan in Zweden... Malmö is de op 3de grootste stad van het land (zeggen de boekjes) en het oude gedeelte van de stad heeft ook echt karakteristieke oude huizen. Na in het eerste zonnetje, met veel wind, te hebben gezeten op de Lilla Torg met veel terrasjes, ben ik een wandeling gaan maken door nostalgische straatjes, het park, de kasteeltuin en de winkelstraat. Het oude haven gebied van de stad is flink op de schop genomen. Na een flinke wandeling naar dit noordelijkste gedeelte van de stad en inmiddels al 70% van alle voorbij gereden auto's als Volvo te hebben bestempeld, kwam ik aan bij het andere bekende export product van Zweden. Met uitzicht over zee en bekende brug stonden er veel hippe nieuwbouw blokken met idem inrichting van.... je raad het al, de IKEA. Niets ten nadele van de IKEA natuurlijk. Ik bedoel, ik zou ook liegen als ik zou zeggen dat ik helemaal niets van dit merk in mijn verhuisdozen had staan. Eerlijk is eerlijk, ze staan bekent voor betaalbaar-hip-design-massaproductie maar zoals het daar in die split level appartementen aan het water werd tentoongesteld, leuk hoor. Heel leuk.

De prettige bijkomstigheid van het verblijf in een hostel is dat je  snel nieuwe mensen leert kennen. Nu vindt ik zelf dat ik niet extreem sociaal ben en stel zeker niet als doel om vrienden te maken of nieuwe mensen te leren kennen als ik in het buitenland ben. Desalniettemin ben ik weer mensen tegen gekomen die een meerwaarde gaven aan mijn verblijf. Zo ben ik oa met een Amerikaans-Vietnamees-Chinese dame op pad geweest naar Roskilde. Roskilde, bekent van de muziek festivals waar een aantal jaren geleden 9 mensen door crowdsurfing om het leven kwamen en van "bijna" de belangrijkste stad van Denemarken. Overleden familie van het koninklijk huis liggen hier allen begraven en de stad zou dus eigenlijk dienst gaan doen als hoofdstad. Mocht het niet zo zijn dat de familie besloot om te verhuizen naar Kopenhagen. En de opgegraven Vikingschepen niet te vergeten, allemaal Roskilde.

Mijn Amerikaanse metgezel van origine Chineese maar beide ouders vluchten voor het communisme in China naar Vietnam, vertelde tijdens de wandelingen en de treinreizen over haar jeugd en dat van haar ouders. Haar ouders verlieten Vietnam in de jaren '60 voordat haar vader ingelijfd werd bij het leger en vertrokken onafhankelijk van elkaar als bootvluchteling naar Amerika. De gesprekken over politiek, onderwijssystemen en de verschillende culturen van Europa en Amerika vindt ik altijd bijzonder intressant. Zij verbaasde zich erover dat Europeanen altijd zoveel wisten over het politieke klimaat in Amerika. Terwijl de gemiddelde Amerikaan, zoals zei vermeldde, niet eens een krant hebben.

 Terug in Kopenhagen, waar ik me inmiddels bijzonder thuis voelde, kan ik de stad benoemen als een "chique" stad. Het modebeeld is veel diverser dan in Italie, waar iedereen er precies hetzelfde bij liep. Beetje jammer voor zo'n modeland. Deze Deense hoofstad is, naar mijn mening, bijzonder ontwikkeld in de democratische zin van het woord. Je betaald overal dan ook 25% belasting en een lekkere cappuccino kost bijvoorbeeld al snel 4 euro. De uitstraling van gebouwen, straten en openbare gebouwen is op zijn zacht gezegd "rijk" te noemen. Zwervers waren er minimaal. Laat ik zeggen dat er vier keer gebedeld is voor geld. Twee keer daarvan was door eenzelfde persoon en die was nog aan het roken ook. Een pakje sigaretten kost 5 euro!

Na verschillende ronddolingen langs de kleurrijke oude hoerenbuurt van de stad "Nyhavn", de Stroget oftewel de winkelstraat, het door de politiek getolereerde hashbeleid van Christiana in Christianhavn aan de overkant van de stad, de kleine zeemeermin en de solo ontmoetingen met filosoof Kierkegaard, was het tijd voor mijn 15 uren durende treinreis naar Nederland. Met in mijn achterhoofd dat het houtenbankje met het dunne kussen waar ik op probeerde te slapen, waarschijnlijk pure luxe is vergeleken bij wat er komen gaat in Azie.