Frankrijk & treinreis

20 maart 2011
De nummers 61, 63 en 65 staren me aan. Het zijn de stoelnummers van de treincoupe. Ik lig horizontaal gestrekt op mijn 3-persoonsbankje. Heb het rijk alleen van Utrecht tot inmiddels Duitsland. Morgen rond 11 uur stap ik uit in Copenhagen. Met slaperige ogen zie ik de haltes van Arnhem, Aken, Solingen en Hamburg voorbij komen. Er zijn heel wat stations aangedaan maar inmiddels verkneukeld op mijn bankje met mijn fleece dekentje om me heen gewikkeld, kan het me geen moer schelen.

Met alle bezigheden van de afgelopen maanden heb ik voor mezelf al 1 doel bereikt. Het niet tevreden zijn met... en het "ongelukkige" gevoel zijn weg. De moeilijk te beantwoorden vragen die ik mezelf vaak stelde en het zware gevoel in mijn borst zijn hiermee beide vertrokken. Mijn dagelijkse zucht als ik mijn katten een veilige dag toewenste en de deur achter me dicht trok om het dagelijkse ritueel van werken te ondergaan, zijn momenten die ik niet zal vergeten maar nu wel achter me liggen.
Sommige vinden het raar dat ik in één keer zoveel op reis ga. Zelfs mijn nichtje van vier vroeg van de week: "tante Lien, waarom ga je zoveel op vakantie?" "vindt ik leuk", antwoorden ik haar.

Afgelopen woensdag ben ik teruggekomen van anderhalve week klussen in het zuiden van Frankrijk. La Garde Freinet, voor inwonende en bekende, getroeteld als "La Gardi", is verrijkt met import van Hollandse bodem. Een vriendinnetje met echtgenoot en haar zus met partner hebben zoals eerder beschreven een Chambre d'Otes gekocht genaamd Mouron Rouge (niet te verwarren met Moulon Rouge. Voor de nieuwsgierige het eerste staat voor een rode bloem)
Daar met hulp van familie in de gasten app. het schilderwerk opgeknapt. En eerlijk is eerlijk, de kamers zijn stuk voor stuk pareltjes. En dan heb ik ze nog niet eens met het nieuwe meubilair gezien. Het uitzicht op de bergen doet denken aan 'gorrilas in the mist'. Zeker als je in de ochtend naar buiten loopt en de regenwolken van de Mistral over ziet komen drijven. Nu ga je meestal voor de zon naar Frankrijk, maar mocht er onverhoopt toch een buitje vallen, het uitzicht wordt er niet slechter op.
En voor de luxe-paardjes, st. Tropez is 20km verderop...
Voor mensen die opzoek zijn naar een nieuw vakantieadres: www.lemouronrouge.com

Na 15,5 uur in de trein naar Denemarken te hebben gezeten, heb ik voor mezelf altijd een verwenmomentje. Cappuccino!
Na een ochtendwandeling langs de verdeding muren van Christianshavn, fotografeer ik de 'Vor Frelsers kirke' uit 1752 en tref daar bij het langslopen in een souterrain een knus koffietentje met aardige bediening, genaamd; Koffeesyndikate.
Lekkere jazz muziek op de achtergrond, magazines op de diepe vensterbanken, met het voetgangers verkeer wat voorbij trekt, is het gewoon een lekkere loungie zondagmiddag in Copenhagen..

Wordt vervolgd

Zie vervolg bij "Denemarken & Zweden 2011"