De weg naar Canada is lang maar groen. We gaan over het Appalache gebergte wat tot 2000 meter hoog reikt. In de vorige eeuw zijn hier ontzettend veel bomen gekapt maar het uizicht op de bergen is toch nog steeds bos. We gaan door gebieden welke bewoond worden door de Amish people. Het doet me in eerste instantie denken aan de Gerefo's (oud Gereformeerde) die we in Zeeland hadden. Maar onderweg kregen we een film te zien waar de levenswijzen en saamhorigheid in beeld wordt gebracht en dan krijg je toch wel respect voor de keuze van deze mensen.

De reis gaat voorspoedig en om de 2,5 uur stoppen we even voor een plas/eet/drink pauze. De chauffeur is een Cubaan-Amerikaan en moet elke keer (leuke) opmerkingen maken als we de bus uitstappen of instappen. Hij is inmiddels de zoveelste die aan me vraagt of ik getrouwd ben... Waarom vragen de mannen dat hier standaard?! Kathy, de moeder van mijn schoonzus zei tegen mij; moet je gewoon zeggen "that nobody asked you." En dat doe ik nu dus ook. Hij is heel aardig en altijd in voor een grapje. Het reizen met de bus bevalt ons prima.

We hebben bijna allemaal 2 stoelen tot onze beschikking. De Hollanders (in totaal 6 en komen uit Middelburg & Dongen) zitten achter in de bus waar de drankjes liggen en de Deutsche Leuten zitten voorin met 2 Ierse dames. Naarmate we richting het noorden gaan, Buffalo, staat New York, verandert de temperatuur en de bewolking. Het is bijna een Nederlands landschap met de donkere wolken. Het landschap wisselt van bergen tot dorpjes met echte Amerikaanse bouw en Victoriaanse huizen tot rode Playmobile schuren en rivieren met stroomversnellingen. Bij de grens van Canada aangekomen worden we bang gemaakt dat er wel eens 2 uur gewacht moet worden. We stappen echter de bus uit bij de controle, gaan naar binnen bij het douanekantoor en na er weer een stempeltje bij te hebben gekregen in het paspoort mogen we onze weg vervolgen (binnen 10 minuten).Uit de stad verrijzen witten wolken. We zijn bij de Niagara Waterfalls. In totaal zijn er 3 watervallen, de Amerikaanse,- de bruids-sluier,- en de horseshoe/hoefijzer waterval. Het water komt met zo'n enorme kracht neer dat er een watergordijn ontstaat. We zijn op de bekende boot "The maid of the mist" naar de watervallen gevaren met een zeer toeristisch regenjasje om. Dit heb je echt nodig anders kom je terug als een verzopen katje.

De volgende dag trekken we door Canada. Grote stapelwolken ontwikkelen zich. De dag ervoor waren beelden van Ontaria, Canada te zien met flinke wateroverlast, onweersbuien en tornados.. Ik hoop ze natuurlijk (van een afstand) te aanschouwen maar het blijft helaas bij een donkere grijzen wolkenmassa met regen en wat bliksem.

We komen aan bij de grens overgang van Canada en Detroit. De autostad met een enorm gebouw van General Motors in de horizon. Verschillende trucks met opladers staan al klaar met auto's voor het transport. Vanwege de "crisis" is de werkloosheid gestegen naar 16%. De stad bestaat voor 75% procent uit Afro-Amerikanen en is als niet veilig bestempeld. De reisleidster verteld ons dan ook dat we het hotel niet mogen verlaten. Of de stad nu echt niet veilig is weten we niet. Niemand waagt het er echter op om de reis van een 30 minuten (minimaal) naar downtown te maken. We komen elkaar dus allemaal tegen in de bar, waar je gewoon binnen mag roken... en hebben wat wijntjes getikt met de Nederlanders en dat was erg gezellig. We vervolgen onze weg. We komen door de staten, Michigan, Indiana en Illinois. De reisleidster verteld iets teveel info over de staten zoals het vogeltje, boompje en spreekwoord wat centraal staat. Tot vervelens toe verteld ze wat de inwoners voor de kost doen. Ik zit net onder een box en ik kan je vertellen; eerst alles in het Duits horen met veel uh's en uhms en daarna hetzelfde te horen in "steenkolen" Engels is niet goed voor mijn humeur om 09.00 uur in de ochtend. Zo zegt ze "turt" wat eigenlijk drol betekent voor third, derde.. en hekalte, dat betekent; He called the.. troewitt betekent trough it, hottdok is hotdog en wurlt is world. Maar helemaal frustrerend is de "Country muziek"die wordt afgespeeld. Teksten als "ik zit binnen en ik hoor de rubbere banden de oprit op komen" wordt je niet vrolijk van..